70 jaar geleden werd er in Blerick een klein mensje geboren. Een meisje welteverstaan die de naam Dorothé Sanders kreeg. Een meisje die veel avonturen zou gaan beleven. Al vroeg moest gaan werken om thuis mee te helpen. En vaak op haar broertjes moest letten. Waar ze veel verhalen verzon voor het slapen gaan. Een meisje die veel ondernam en tijdens het uitgaan een man ontmoette waar ze mee getrouwd is. In haar huwelijk kwamen 2 pracht meiden. Ahum waarvan ik er 1 ben natuurlijk. Maar tijdens haar huwelijk bleef ze zorgen. Zorgen voor haar ouders, ons en later pap. Pap die ze liefdevol heeft verzorgd en ondanks alle verdriet zichzelf vaak heeft weggecijferd. En ook na de dood van pap bleef ze zorgen.  En hield ze zich kranig. Ondanks alle verdriet. En toen werden de kleinkinderen geboren. Wat ook niet zonder slag of stoot ging. Eerst om  ze überhaupt te mogen krijgen. Maar iedere keer weer ging ze mee naar Maastricht. En later toen Britt geboren werd en we vaker naar het Radboud moeten voor onderzoeken is ze iedere keer van de partij. Mijn steun en toeverlaat die zich elke woensdagmorgen inzet voor het Gips project Noord-limburg. Potverdikke mam. 70 jaar en ik hoop dat u nog vele jaren bij ons bent. Love you😘😘😘