Vanaf 9 Maart zit Britt zo goed als binnen. Eveneens Koen en ik. Die dag begon ze goed ziek te worden. 16 Maart hebben we haar verjaardag nog gehouden met familie en vrienden. Daarna zijn we binnen gebleven en komt Britt niet méér buiten de deur of poort. Dat doen we omdat Britt snel vatbaar is en ze niets heeft bij te zetten. En net als Britt en zoveel andere ouderen en kinderen die nog meer risico lopen dan Britt. Mensen  die we  willen beschermen. Beschermen tegen het virus. Zo goed en zo kwaad als we kunnen. Ik ga alleen buiten de deur om zo snel mogelijk de boodschappen binnen te halen. En ik heb nog net  niet zo'n meetlat bij me waar ik de afstand tot anderen kan bepalen. Zodat ik en de anderen zo goed en zo kwaad ons best doen om deze virus niet aan elkaar kunnen overbrengen.   Contact met de oma's en opa word beperkt tot videobellen. De kinderen gaan niet naar school. De juf die vrijdagavond een glimlach toverde op Britt haar gezicht toen ze samen aan het videobellen waren. Onze vriendin en al haar andere collega's die stinkend hun best doen in het ziekenhuis om alle patiënten de zorg te kunnen geven die ze nodig hebben. En dan kijk ik vanavond het nieuws. En wat zie ik tot mijn verbazing. Vele mensen die de regels aan hun laars lappen. Even gezellig naar de markt waar de mensen  kriskras door elkaar lopen zonder enige afstand tot elkaar te bewaren.  Even naar Scheveningen.  Waar je iedereen zij aan zij ziet lopen. Ik begrijp het gewoon niet. Waarom denken ze niet na. En nee. Ik ben niet in paniek. Maar leg je zoontje maar eens uit waarom Monkytown dicht is.  Waarom we niet naar leurs gaan vlaai eten en vooral spelen.  Waarom zijn 4e verjaardag zonder bezoek word gehouden en dat hij geen afscheid kan nemen op het kinderdagverblijven. Nee. Teveel mensen bij elkaar. De kapper die hun deuren sluiten. Die aan hun klanten denken. En aan hun eigen gezondheid en daarbij ook nog inkomsten verliezen. Nee. Dit gaat echt boven mijn verstand . Mensen denk toch eens na. En sorry. Dat ik dit eruit gooi. Maar ik had een huilende dochter die haar oma's juf en vriendinnetje Lotte mist. Hopelijk gaan ze het snel inzien. Voor ieders gezondheid.  En dat dit alles maar snel voorbij mag zijn. Deze slechte film🥺

Blijf gezond allemaal😘