Het is nu 00.29 uur. Ik hoor de klok  tikken. Verderop hoor ik op de gang een verpleegster haar ronde doen. Al rustend met mijn voetjes hoog luister ik naar de rustige ademhaling van Britt. Eindelijk ze is in slaap gevallen. Ik bestudeer haar zacht gezichtje en zie haar rode koortswangen. 45 Minuten geleden klonk er nog een stemmetje met de vraag of ze dood ging. 

Vanmiddag om 14 uur klonk er ineens een luid gehuil. Ineens schiet ze van de bank af en haast zich naar het toilet waar ze in overgaf terug op de bank neem ik haar temperatuur op. 37.7. Niets aan de hand? Of toch wel? 10 Minuten later was het 38.1. Weer wat later 38.4 om dan vervolgens een uur later 39.1 te hebben. Aangezien de symptomen op  de vorige keer lijken besluit ik de hap te bellen. Kleine 10 Minuten later word ik teruggebeld. Maar aangezien Britt koorts heeft worden we verwacht in Venray.  Daar aangekomen werden we wat aarzelend door gestuurd in Venlo . Inmiddels was het 16.30 uur toen we op de spoed kwamen. Bloed onderzoek werd gedaan echo gemaakt.  Britt mocht niet meer eten en drinken . En wachten op de uitslagen. In de tijd dat we moesten wachten zijn we 4x verhuist van kamer. Maar goed. Er werd geluisterd naar hart en longen. En britt moet blijven logeren. Aangekomen op de afdeling valt me op.dat haar rechtervoet weer vuurrood word. En er zit weer vocht in haar voet. Weer dezelfde klachten als de.vorige keer in mei. Even later rij ik naar huis om onze logeerspullen op te halen. Mijn tranen laat ik rijkelijk vloeien.  Wat een toppertje is ze. Bloed en infuus laten prikken  in beide armen. En wat lukte het haar goed met behulp van haar toverhandschoen. Teruggekomen op de afdeling met onze spullen ligt ze weer prinsheerlijk in haar bed.  Mama denk je dat ik dood ga? Maar nee kind. Mijn hart huilt. Weer zitten we in onrust. Wat veroorzaakt die pijn koorts en roodheid. Hopelijk krijgen we  de komende dagen meer antwoorden.  Nu kruip ik op het slaapbankje en probeer ik in slaap te vallen op de eentonige rustige ademhaling van Britt.  Truste😘