Soms word je door een gebeurtenis teruggeworpen in je herinneringen.  Het kan door door een foto een momentopname of iets anders zijn. Zo ook vandaag. Er komt een foto voorbij en even zie ik mezelf terug. Al zittend in de camper op weg naar een nieuw avontuur. Op weg naar Schiphol. Waar we een paar uur later in het vliegtuig zullen stappen met Trinidad als bestemming. De reis naar Schiphol heb ik als bijzonder ervaren.  Er werd met ons meegenoten in de voorpret. Nu is het 12 jaar geleden dat deze bijzondere vrouw die met ons meegenoot. Er ineens niet meer was. En dat moment van schrikken vergeet ik nooit meer. Weer een herinnering die je nooit zal vergeten.   Vanmiddag na het eten was ik koen zijn handjes aan het wassen  en al kijkend naar zijn vingers valt mijn oog op zijn duimpjes. Diezelfde duimen zijn dezelfde als mijn pap ze had. Duimen die vaak verbrand zijn wanneer hij het vlees omdraaide met werken. Duimen die ik vaak gevoeld heb wanneer we aan zijn hand liepen. Maar ook zijn duimen waarvan we geen fatsoenlijke duimafdruk kregen toen pap nog leefde. En toen hij was gestorven de mensen van de uitvaart ervoor zorgde dat het alsnog lukte. En dat mijn moeder zus en ik zijn duimafdruk in onze ketting hebben. Vanmiddag kwam ik een test tegen in de la van Britt. Ik zie me nog zitten om 5.30 uur in de morgen.  Ik moest ontzettend naar de wc en moest die dag van Maastricht een test doen.  En die was positief.  Ergens in mijn onderbuikgevoel wist ik dat ik zwanger was . Maar toch die gevoel van bevestiging dat het toch eindelijk zover was. Dat geval was prachtig.  Maar niet zo erg als het moment dat ze geboren zijn en op je liggen.  Dat gevoel van moederlijke liefde voor je kind dat is een van de grootste  geschenken die je mag ervaren. In al die jaren dat we kinderen wilde was ik ontzettend blij dat ik die gevoelens toen niet kon. Elke herinnering die je nu maakt. Daar zal je over een tijdje weer hopelijk aan terug mogen denken. Die herinneringen maken wie je bent. Je kan ervan leren . Je kan ervan genieten. Maar ook verdriet van hebben. Maar zolang je herinneringen maakt dan weet je ook dat je leeft.🙏