Zondagavond. Weekend is weer bijna teneinde. Een bewogen weekend. Dat zeker. Een weekend met een lach en een traan.  Ik heb mijn soulmate gevonden met huilfilms. Britt pinkt net zo hard traantjes weg als ik.  En kan ook slecht tegen afscheid en onrecht. Romantische scènes zijn nog ; Maar jong. Oh nea. Det haof ik nog neet te zeen. Ieuw die daon kussen. Bah. Britt die lief voor me is. Aangezien ik me al dagen niet goed voel en veel pijn heb in mijn buik. Gelukkig vandaag op de HAP te horen gekregen na onderzoeken dat het niets ernstigs is. En dat het met medicijnen op te lossen is. Maar goed. Britt zat dus langs me op de bank. Samen keken we een kerstfilm. Ze wreef met haar handje over mijn gezicht. Mama. Als se maar wets det ik van dich hald. Huul vuul. En ze keek weer verder tv. Ik smolt bijna helemaal en een traan bungelde over mijn wang van geluk. Wat een groot kado is dat. Zaterdag was het weer Sinterklaastijd . Sinterklaas die niet alleen naar de kantine kwam om de kinderen kadootjes te brengen maar ook om de ouders te horen zingen. Britt en Koen keken vol verwachting en kregen een fijn kado van de Sint. Die  Koen zodra hij die had uitgepakt vastgreep om vervolgens  naar de keuken te rennen om die aan Roos te laten kijken. Britt die over de neus van de Piet streek en ineens een zwarte vinger had. Ik ben benieuwd wanneer er vragen over komen🤣. Vanmorgen was het weer kadootjes tijd bij opa en oma Belfeld waar ze ook weer goed verwend zijn. Dus ja het was weer een weekend vol met herinneringen......