En dan staat er weer. Net als 15 jaar geleden. Niet helemaal op dezelfde plek. Een hijskraan. Een grote gele. Vandaag in elkaar gezet. Aangekondigd door Puck. Al blaffende weet de hele Ruijsstraat Averbodestraat en de Tiendstraat dat er iets staat wat er normaal niet staat. 15 Jaar geleden heb ik nachtenlang in bed zitten te staren naar de lampjes van de hijskraan die er toen stond. Vol met zorgen.  En maar staren naar die lampjes die tegelijkertijd ook iets troostend hadden. Op die momenten stroomden mijn gedachten vol met herinneringen van pap. En ik wist dat er ook geen meer bijkwam.  Ook de periode na zijn dood bleef ik staren naar de lichtjes. Daar in de verte. Soms met een lach en vaak met een traan. Tot de kraan ineens weg was. De rolluik ging weer helemaal naar beneden. Mijn tranen waren op. En ik ging verder met herinneringen maken maar dan zonder pap.  Woensdag 25 Mei 2007 rond 17 uur hielden onze herinneringen samen op. Aan ons de taak om die herinneringen bij elkaar te houden. Volgende week  woensdag zijn we weer bijna compleet.  4 Schatjes erbij. Nog meer herinneringen maken.  En dan vanuit bed weer even terugdenken aan die mooie momenten samen. Iedereen op hun eigen manier. Al starend naar die vreemde maar toch bekende hijskraan.