Daar zit ik dan. Op een afstand te kijken. Eigenlijk is observeren een beter woord. Ik zie je zitten. Nou ja zitten. Wiebelen. Staan , liggen. En dan loop je weer even op en neer. Je mond staat niet stil en er ontsnappen een paar vieze woordjes. Manlief vraagt wat ik mij net bedacht.  Heeft hij zijn medicatie eigenlijk net gehad? En al kijkend op mijn horloge besef ik dat ik een dik uur te laat ben en dus snel weer 2 tabletjes moet pakken. Want zonder die tabletjes is het druk. Druk in het hoofdje van Koen. Dan doet het zelfs pijn om hem zo te zien. Geen moment rust. Echt een duracel konijn die urenlang op een trommel kan blijven slaan. Koen heeft zonder medicatie op het einde van de dag knallende hoofdpijn . Zelf vind hij de medicatie fijn. Het is prettig die rust in zijn hoofd. Soms wanneer hij in bed ligt dan hoor je hem zachtjes huilen. En dan zegt hij snikkend dat hij wou dat hij normaal was. Zonder ADHD. Als ouder zijnde raakt het je. En zijn we blij met de medicatie.  Die overigens alleen de psychiater mag voorschrijven . We zitten bij een instantie die een psychiater heeft. Bij de eerste instantie was de wachtlijst 6 maanden.  Toen we eindelijk aan de beurt waren en de onderzoeken achter de rug waren, ging de psychiater weg. Dus niemand die medicatie kon voorschrijven. Weer naar een nieuwe instantie weer op de wachtlijst.  Weer je hele hebben en houwen bloot leggen. Maar ach. Dat doe je want je wil het beste voor je kind. Tot vorige week. We kregen weer te horen. Wij stoppen met deze locatie en gaan alleen nog oudere kinderen en volwassenen behandelen.  Daar sta je dan weer buiten. Met een dikke kikker in mijn keel. Al vechtend tegen mij  tranen sta ik op het schoolplein om Koen te halen. Thuisgekomen moet ik even een poosje naar het toilet en laat ik de tranen  vrij. Even mag ik me laten hangen.  Om vervolgens weer verder te gaan vechten. Vechten om niet weer op een wachtlijst geplaatst te worden. Vechten voor het welzijn. Hopelijk kan ik wat regelen. Soms denk ik dat je beter je been kan breken. Dan krijg je meteen de hulp die je nodigt hebt. Zonder die lange wachtlijst..............