Britt ligt al 2 uurtjes te slapen wanneer een mailtje binnenkomt. Een mailtje van haar zwemleraar Joep. Ze is door naar het volgende groepje en nu officieel een kikker. Wie had dat gedacht. Wanneer ik zie hoe we begonnen zijn en waar ze nu is. Van angstkeutels tot huilbuien. Waar ze nu dapper achter Joep aan stiefelt en van tijd tot  tijd  haar kleine duimpje de lucht in laat gaan om te laten zien en vooral bevestiging te zoeken  als ze het goed doet. Die Britt die iedere keer wanneer ze klaar is met duiken meester Joep nog net niet om zijn nek vliegt van opluchting.  Die mij vanmiddag nog wist te vertellen dat je met de ogen open moet duiken en niet dicht want dan kun je het gat niet vinden. Tja. De kikkervisjes heeft ze afgesloten en vanaf nu is ze kikker.   Dit wist ze me in de kleedkamer te zeggen . Mam als ik klaor bin met zwummen dan gaon ik handballen met dich en de meisjes 😍😳.