In het stenen tijdperk pakweg 1986 zaten we aan tafel.  Wij waren klaar met eten en pap zat nog de restjes te verwerken want weggooien is zung. Na het eten en meestal tijdens het eten al kwamen de verhalen over vroeger te voorschijn. Verhalen die me altijd zijn bij gebleven. En herinneringen van pap en mam die een klein beetje ook onze herinneringen werden. Mijn tante die bv bovenop de duim van een andere tante ging zitten in bed met als gevolg een gekneusde duim. Werd onze favoriet. Mam vertel nog eens over die duim. Of vertel nog eens over die mevrouw met de kapotte eieren. Zelf vertellen we Britt en Koen ook over onze herinneringen.  Bv dat mijn vader heldhaftig in de boom klom om onze vlieger eruit te halen. De vlieger was eruit alleen opa nog lang niet. En over een tijdje horen we onze kinderen zeggen. Mam wets se nog. Weet je nog.... heerlijk die herinneringen 😍