Oh God. En binnen een flits ben ikzelf weer uit beeld. Ik kijk in de spiegel om wat schuimgel op mijn natte haren te draperen. En ik probeer mijn kapsel. Nou ja wat er van over is te boetseren tot iets. Ik zie het grijs steeds meer opkomen. Uiteraard wel mijn verdiende grijs. Want bij sommige grijze haren kan ik wel de toedracht benoemen over hoe ik die gekregen heb. Die uitgroei en de vale haren doen me denken aan bepaalde type mensen maar het verschil daarbij is is dat ik al mijn tanden nog heb. Ik voel me echt niet mooi. Daarbij nog te denken aan de corona kilo's die ik er gratis bij heb gekregen. Een dropje hier.. een caramel daar. Een chippie om de avond af te sluiten. Het kan werkelijk niet op. Koopmans en ik zijn de beste vrienden geworden. Bijna alle soorten  cake,  muffins, appeltaarten  heb ik al gebakken.  En wat een ellende ik eet het ook nog mee op want volgens mijn vader moet je alles wat je maakt ook zelf proeven. En vandaag is  het ook nog  zondag. De zon schijnt en ik wil even naar buiten.  In een flits zie ik mezelf in de spiegel en loop snel door. En onderweg denk ik . Ik kon wel eens een tarte tartin bakken om buiten in het zonnetje op te peuzelen.  Eens kijken of ik genoeg appelen heb..... Fijne Zondag.