Soms vraag ik me af wat er in het hoofdje van Britt en Koen omgaat. Vandaag zijn Britt Jet en ik naar het Radboud in Nijmegen gereden. Vier afspraken hadden we daar. Daar aangekomen huppelt Britt voor ons op. Mam moet ik bloedprikken! Nee gisteren zeiden ze dat het niet bij de afspraken stond. Jippieee!! En huppelt verder. Bij de hoofdingang nestelt Jet zich buiten  in de zon en wij lopen door de bijna militaire operatie heen. Ontsmet lopen we naar binnen door de kronkelende gangen. Bij het Amalia kinderziekenhuis melden we ons aan en wachten een poosje totdat we naar binnen mochten. Britt loopt al kletsend achter de echodokter aan. Echodokter? Ik ken uw gezicht nog van de vorige keer . Haha Britt lacht ze. Ik ken jou ook nog wel van de vorige keren. De echo word gemaakt evenals de ecg. De cardioloog word erbij geroepen om naar haar hart te luisteren en hoort indd een ruisje. Ik kreeg het even benauwd want dit was de eerste keer dat ze de cardioloog erbij roepen. Hij gaat even weg om de resultaten te bekijken om dan terug te komen met de uitslag. Hartklep is stabiel. De verwijding in de aorta is ook stabiel. Maar een stukje terug in de aorta zagen ze 2 vernauwingen. Nog niet om ons zorgen over te maken maar wel om te gaan bespreken in het team om te kijken of Britt gebaat is met medicijnen. Afwachten dus. Nog vragen.  Ja zegt Britt mijn hartje werkt die goed. Ja zegt de dokter. Tja zeg Britt . En anders moet ik misschien wel opnieuw geboren worden. Maar ik ben wie ik ben en kan dat niet veranderen. Terug in de wachtkamer worden we na een half uur later weer binnen geroepen bij de kinderarts. Daar schiet Britt in de stress. Ze zag een doosje staat met spullen om bloed te prikken. Dus toch. Al huilend en tierend word er afgesproken om in Venlo bloed te prikken.  Verder was alles goed.  Wat een dag was dit weer .