8 Jaar geleden was het net als  bijna  21 uur. Britt die een paar uur oud was werd bij mij weggehaald. Geen tijd om bij te komen van de spoed keizersnede. Britt kreeg een infuus in haar hoofd.  En  kwam voor 2 dagen in de couveuse terecht. Zo klein en een paar uur oud en de zorgen om ons kind was begonnen. Met de 6 weken ging haar teennagel ontsteken omdat vanwege het vocht haar tenen te opgezwollen waren om de nageltjes goed te laten groeien. Dus met de 10 maanden werd ze voor de eerste keer geopereerd aan haar dikke teen waar de nagel compleet verkeerd gegroeid was. Toen ze 1.5 was werd er met spoed buisjes geplaatst.  En deze operatie heeft ze 4x gehad. En iedere keer werd het steeds zwaarder voor Britt. Neuspoliepen en amandelen eruit. Nog een keer de neuspoliepen.  Operatie aan haar pols. En Britt werd steeds banger.  En iedere keer ging ze over haar grens heen. Ze moest tussendoor vaker bloed prikken .  Elke avond word ze met groeihormonen naadloos gestempeld . Tot afgelopen week toen er een brief in de gang lag. Per direct stoppen met de naadloze pen wegens mankementen.  Maar dat betekend dat we iedere avond met een naald moeten gaan prikken . Nou ja naaldje. Maar dat ene naaldje zorgt weer voor een grens. Een grens die Britt morgen over moet, want dan gaan we oefenen in het Radboud.  Ze is er zenuwachtig over. En zo nu en dan komt en er een vlaag van misselijkheid angst en soms een paar tranen. Op de bank hoor ik haar zeggen GEEN STRESS MAAK EEN PLAN EN DOE JE BEST. Haar tranen veegt ze weer af en ze loopt weer naar buiten om verder te springen op de trampoline . Dat is Britt. Een dametje van 8 jaar die al veel grenzen heeft verlegt en nog veel grenzen gaat verleggen. ❤