Herkennen jullie dat ook de laatste weken? Dat je meer als normaal een of meerdere tranen moet wegpinken. Als ik met mijn moeder video-bel. Dan zou ik het liefst even knuffelen. En samen huilen van het lachen. En niet huilen omdat we elkaar moeten missen voor onze gezondheid.  En hetzelfde geld voor mijn tante die net weduwe is geworden. Even binnenlopen kan op het moment niet. De frontberichten op tv die zorgen dat ik geen make-up remover hoef te gebruiken voor het slapen gaan. Morgen de verjaardag van Koen die eindelijk 4 word. En dan de vele foto's en appjes die voorbijkomen. En even zwaaien op afstand van elkaar. Maar die tranen geven soms een opluchting zodat  de druk van het ventiel afgaat waardoor je er weer even tegen aan kunt. De schouders eronder kunt zetten en verder gaat in deze rotte tijd.  Blijf gezond mensen en denk aan die 1.5 m  afstand