Oogappels. Er zijn veel mensen die deze Nederlandse serie volgen. Zo wij ook. Seizoenen lang zaten wij voor de buis om het wel en wee van de families te volgen. De misgelopen liefdes. De perikelen rondom de pubers. Het verdriet om de verloren dochter Wende. En zo ook het overlijden van Lodewijk. Wat werd het ongelofelijk goed gespeeld.  En o zo herkenbaar. De afgelopen 2 afleveringen heb ik zelf met tranen over mijn wangen zitten kijken. Ik zag onszelf weer zitten waken. Aan het bed. Op de longafdeling. De verpleging die binnen liepen en ook stilletjes afscheid kwamen nemen van een man die ze jaren op en af hebben verzorgd.  Ik zag op tv hoeveel verdriet er speelde toen Lodewijk stierf. Hoe er gesproken werd over de muziek voor tijdens de uitvaart. Bij pap speelde het liedje over het kapelke van Genooi. En nu nog heb ik moeite met het luisteren erna. De mensen die je komen condoleren en zelf trekt het als een waas voorbij. En je hebt het besef weer dat je moet genieten van het leven. Tijdens  deze aflevering kwamen de herinneringen aan pap weer tot leven. De herinnering waar ik vanmiddag nog met mam Smakelijk over heb gelachen ging zo :

En jao huur. Al stikkend van ut lachen zeen ik ozze pap oet de schuur kommen. Hea had ziene tuinier stufjas aan. Met de greune laarzen  aan en zien dieke blauwe sjaal um zien mond gebonden . Zien augen kos se nog net zeen. Al vlokend kump hea veurbeej gelaupe. Um richting de veurdeur te gaon. In mien herinnering had hea ein klein tuinierschepke met ein teutje of iets dergelijks beej zich. Um dea dikke drol te lièf te gaon. Ik huur um al godverend zien ganse scheld repertoire opzeggen. Met tussenpozen van ein haup gekeuk en vol walging kump hea met ferme passen weer daor de hoeskamer veurbeej gelaupen. Ik haop det ut baasje noeijts de blood zweren op zien kont haet gekregen want auk det woord ut baasje al scheldend verwinst.

Zalig zijn die herinneringen die je koestert. En op zo'n momenten dat je terug gaat in de tijd is het weer even fijn om tot het besef te komen hoeveel je van iemand kunt houden. En om terug te komen op oogappels. Ik kan bijna niet wachten op het volgend seizoen. En zal even moeten afkicken van top acteurs die een mooi seizoen hebben neergezet.  Chapeau!!