Ken je het gevoel wanneer je s'avonds alleen over straat loopt en dat je plotseling achter je voetstappen hoort.  Het gevoel van veiligheid is dan ook ineens weg en maakt plaats voor razendsnelle gedachtes. Ik pakte de riem ook ineens anders. Klaar om te gaan meppen met de sluiting. Puck die langs me liep en al kwispelend alles  besnuffelde behalve die dreiging achter me. Maar het was dan ook gelukkig geen dreiging. En de riem van Puck ging weer wat losser in mijn hand. Op weg naar huis moest ik denken aan de keren dat ik snachts naar beneden ben geslopen. Om 3 uur werd er aangebeld. Eerste wat ik dan deed is mijn bril opzetten zodat ik ook kon zien wie ik moest meppen en naar beneden de lichten allemaal aanmaken . Zodat ze kunnen zien dat er iemand thuis is. Daarna kroop ik mijn bed weer in. En lag dan nog 1 uur wakker van de opwinding. Tja dan denk je wel na over je veiligheid. En of je je überhaupt nog wel veilig kunt voelen. De dag erna ga je gewoon weer over tot de orde van de dag en vergeet je het onveilig gevoel wat je eerder die nacht had. En maar misschien ook maar goed ook.