Morgen is het weer maandag.  Een dag wat voor veel stress zorgt in huize Jacobs. En met name bij Britt. Ze huilt wat af op de maandag. Britt heeft watervrees. Dit openbaarde zich al vanaf haar geboorte . Ze kon zich toen al niet ontspannen in haar badje. Deze  grote angst is gebleven tot afgelopen zomer. In de jacuzzzi bij Jet en Udo. Ging het een stukje beter. Na de logeerpartij bij Isa en Lieke durfde ze zichzelf ineens haar haren te wassen. Ze heeft ook veel gespeeld in het water. Dus toen moest de grote stap gezet worden. En dat was beginnen met zwemles. Wat was ze trots! En iedereen werd het te pas en te onpas verteld. De eerste lessen gingen goed totdat Meester Joep het duiken  introduceerde . Mam ik wil volgende week mijn oordopjes in. Want zo lopen mijn oren niet vol met water en dan dan zink ik  niet. En een week later staat Britt er met oordopjes in. S'morgens en smiddags heeft ze alleen maar gehuild.  Wanneer het tijd is duw ik haar nog net  niet de douche in. Pffff. Een kikker kruipt in mijn keel wanneer ik haar achter meester Joep naar het zwembad zie lopen. Zal ze zelf springen? Ze zoekt mijn blik en ik kijk haar recht aan. Ik hoor haar zeggen 1 2 3. En daar gaat ze. Ze springt enigzins nog aarzelend zo plons het water in en komt met een verwilderde blik naar boven. Een straaltje water komt door haar fietsenrekje naar buiten . Ze zoekt mij en steekt met een grote glimlach haar kleine duimp omhoog.  En Ik. Ik geef bijna licht van trots! Weer een grens over gegaan . Goed zo kleine grote meid!!!